چیز های مهمی که باید درباره آپاندیسیت یا التهاب آپاندیس بدانید!

آپاندیسیت باعث درد شدید معده می شود و از هر 15 نفر در طول زندگی 1 نفر را مبتلا می کند. اگرچه این بیماری گسترده است، اما باید آن را بسیار جدی گرفت زیرا می تواند منجر به عوارض جدی شود و در صورت عدم درمان حتی کشنده باشد.

آپاندیسیت چیست؟

آپاندیس رشد گوشتی است که در محل اتصال کولون و روده کوچک (روده باریک) قرار دارد. تقریباً به اندازه یک انگشت است. هنگامی که التهاب آپاندیس وجود دارد از آپاندیسیت صحبت می کنیم. آپاندیسیت معمولا باعث درد شدید در سمت راست و در اطراف ارتفاع ناف می شود.

در مواجهه با آپاندیسیت، چاره ای جز برداشتن آپاندیس در حین جراحی وجود ندارد. با این حال، این یک روش خفیف است که معمولاً فقط 30 دقیقه طول می کشد و تنها به یک دوره کوتاه بستری در بیمارستان نیاز دارد.

آپاندیس در بدن چه میکند؟

طبق یک باور رایج در بین مردم، آپاندیس بی فایده است. با این حال، این کاملا درست نیست… در واقع، عملکرد اصلی آپاندیس تولید آنتی بادی است. با این حال، از آنجایی که بسیاری از اندام ها و ساختارهای دیگر بدن ما نیز آنتی بادی تولید می کنند، آپاندیس را می توان با خیال راحت برداشت!

علل آپاندیسیت

آپاندیسیت زمانی رخ می دهد که انسداد آپاندیس وجود داشته باشد و زمانی که این اتفاق می افتد باکتری ها می توانند در آنجا رشد کنند و باعث عفونت شوند.

موارد مختلفی می تواند باعث ایجاد این انسداد شود، از جمله:

• مدفوع
• مخاط
• بافت‌های لنفاوی دستگاه گوارش ممکن است ضخیم شوند یا رشدی در آنجا ایجاد شود.
• جسم خارجی از غذا
• توموری که در افراد جوان بسیار نادر است.

آپاندیسیت بدون هیچ علامت هشدار دهنده خاصی رخ می دهد که پیش بینی و پیشگیری از آن را غیرممکن می کند. افراد در هر سنی می توانند تحت تاثیر قرار گیرند.

علائم آپاندیسیت

آپاندیسیت همیشه باعث درد موضعی در نزدیکی ناف و سمت راست پایین شکم می شود. این اتفاق می افتد و در دوره ای به اوج خود می رسد که معمولاً بین 2 تا 12 ساعت است. این درد شدید اغلب با علائم زیر همراه است:

• تب
• تهوع و استفراغ
• یبوست یا اسهال
• از دست دادن اشتها

آپاندیسیت همیشه یک اورژانس پزشکی است. اگر شک دارید، همیشه به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

عوارض مرتبط با آپاندیسیت

خطر اصلی عارضه پریتونیت نامیده می شود. این بیماری در اثر آپاندیسیت پاره شده ایجاد می‌شود، که سپس چرک و باکتری را در سراسر حفره شکمی می‌ریزد و عفونت را گسترش می‌دهد.

پریتونیت، اگر به سرعت درمان نشود، می تواند منجر به سپسیس، عفونت خون شود. این می تواند عواقب کشنده ای داشته باشد، یعنی منجر به مرگ فرد مبتلا شود.

آپاندیسیت یک آسیب شناسی است که باید به هر قیمتی جدی گرفته شود تا از همه خطرات عوارض جلوگیری شود. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم ذکر شده در این مقاله را دارید، بدون در نظر گرفتن سن و وضعیت سلامتی شما باید به اورژانس مراجعه کنید.

معاینات آپاندیسیت

بدون درمان، آپاندیسیت تقریباً همیشه به پریتونیت پیشرفت می کند. این خطر اصلی است، به ویژه در نوزادان و افراد بسیار مسن، زمانی که درد بسیار ضعیف است یا به سختی قابل تشخیص است. پس از عمل آپاندکتومی، بهبودی طی چند روز به جز عوارض عفونی (آبسه، پریتونیت) قانون است.

آزمایشات

هر گونه شک به آپاندیسیت توسط پزشک به جراح ارجاع داده می شود.

شمارش خون معمولاً عفونت با افزایش تعداد سلول‌های خونی پلی‌مورفونوکلئر (لکوسیت) را تأیید می‌کند، اما این افزایش در همه عفونت‌های باکتریایی دیده می‌شود.

تنها در صورت تردید، سونوگرافی می تواند اتساع یا ایمپاستوی آپاندیس را تایید کند.

با این حال، در کودکان زیر 5 سال (که آپاندیسیت در آنها نادر است، تنها 10٪ موارد کودکان را تشکیل می دهد)، با وجود نشانگرهای التهابی و تصویربرداری، میزان تشخیص اشتباه می تواند به 50٪ برسد. این با علائم غیر اختصاصی، تداخل علائم با بیماری های رایج و دشواری ارتباط کودکان توضیح داده می شود.

در نهایت در کودکان تنها سونوگرافی شکم در صورتی که طول مدت علائم بیش از 12 ساعت باشد حساسیت و ویژگی نزدیک به 100 درصد دارد.

درمان آپاندیسیت

آپاندکتومی

تنها درمان آپاندیسیت حاد برداشتن آپاندیس با جراحی یا آپاندکتومی است که از سال 1735 انجام شده و از اواخر قرن نوزدهم به خوبی تنظیم شده است.

آپاندکتومی را می توان از طریق یک برش استاندارد در حفره ایلیاک راست یا با لاپاراسکوپی با حداقل برش زیر ناف انجام داد. نتایج با این دو تکنیک معادل است.

عارضه اصلی جراحی که بسیار نادر است، آبسه دیواره روی اسکار است.

در طول مداخله، جراح معمولاً روده کوچک را از نظر وجود دیورتیکول مکل بررسی می کند که عفونت آن می تواند آپاندیسیت را شبیه سازی کند.

مقالات دیگر: شقاق مقعدی و درمان خانگی آن

آنتی بیوتیک درمانی

طبق یک مطالعه آمریکایی، یک رویکرد غیر جراحی، با استفاده از آنتی بیوتیک درمانی، در 65 تا 75 درصد موارد در یک سال موثر خواهد بود، با موارد زیر:

• بهبودی سریع تر
• کیفیت زندگی بهتر؛
• رضایت بیشتر بیمار و خانواده وی.